Baby op de grond laten spelen met honden?

Terwijl de honden ook gewoon in huis zijn? Dat doe je toch niet? Is dat niet eng? En vies? Het is een veel besproken onderwerp. Hoe ga ik hier mee om? Laat ik onze dochter op de grond spelen? Zijn de honden daar ook bij?

Eerlijk gezegd vond ik dit ook best een lastig punt en moest ik er ook best even aan wennen. Je baby, als hondeneigenaar, op de grond leggen te spelen. Er wordt ons ook heel veel gevraagd of wij dat wel doen en hoe we dat dan doen. Want ja, dat is gevaarlijk met honden in huis. En bovenal is dat natuurlijk hartstikke smerig! Maar het is geen optie dat de baby niet op de grond speelt, dit hebben ze echt nodig voor hun ontwikkeling, dus je moet hier wel een weg in vinden. Gelukkig groei je er best in mee, merk ik.

De eerste keer vond ik best wel spannend, je moet toch even een drempel over. Misschien ben ik daar wel heel erg in hoor, dat kan ook haha! Normaal zat onze dochter Emma altijd op haar eigen veilige plekjes en schone plekjes waar de honden niet komen. En dan ineens, op de grond.. Eigenlijk een beetje het terrein van de honden, alsof je je baby voor de leeuwen werpt (jaja, met chihuahua’s haha!). Nouja, zo erg is het gelukkig allemaal niet.

De eerste keer heb ik het boxkleed op de grond gelegd, dát was interessant voor de honden. Die gekke puppy van jullie op de grond, wow! Dat moest even uitgebreid bekeken en besnuffeld worden. Ze waren best enthousiast en druk de eerste paar keer, maar ik heb het heel rustig begeleid en heb duidelijk grenzen aangegeven. Ze mogen bijvoorbeeld best rustig snuffelen aan Emma, maar ze mogen niet over haar heen springen natuurlijk. Chihuahua’s zijn behoorlijke stuiterballen dus dit was in het begin wel lastig voor ze. Emma was toen ook nog wat jonger en deed zelf nog niet zo heel veel, dat is nu wel anders. Inmiddels kunnen de honden niet altijd meer veilig in haar buurt komen want als ze die mooie pluimstaartjes of kleine trippelpootjes ziet dan pakt ze ze snel!

Zahra haar interesse in Emma is erg wisselend, maar dat is ook hoe Zahra is.. Haar interesse in ons is ook erg wisselend, haha. De Oosterse Prinses vindt vooral zichzelf geweldig. Anderen zijn soms heel erg leuk en soms bestáán we niet eens. Zo ook bij Emma, soms wordt er enthousiast maar zachtjes in haar oortjes gesnuffeld met die grote puntneus en soms wil ze er niets mee te maken hebben. Maar nu Emma veel op de grond ligt, vindt Zahra het toch wel leuk. Sammy is er niet bij weg te slaan, die is constant in de buurt. Die kan ook echt heel lief en rustig snuffelen aan Emma, terwijl het echt een hyperactieve stuiterbal is. Isa vindt het allemaal wel prima, maar het hoeft van haar niet zo. Ze blijft liever op haar eigen plekje.

Als Emma op de grond ligt mogen de honden af en toe best rustig even bij Emma kijken, zodat het zo “normaal” mogelijk is. Maar ik laat ze nooit, maar dan ook nooit alleen samen. Hoe lief onze honden ook zijn, het blijven dieren en kinderen blijven kinderen. Je weet gewoon nooit zeker hoe ze op elkaar reageren. Ik vind dat je dat nooit alleen samen kunt laten en nooit volledig kunt vertrouwen, daar hoort toezicht van een volwassene bij.

En Emma? Die vindt het geweldig! Ze ligt de hele dag die honden uit te lachen haha! Het is echt zo schattig om te zien, ze volgt de honden helemaal en lacht ernaar en kletst ertegen. Zo lief! Ze wordt altijd vrolijk als ze de honden ziet. Ik ben heel benieuwd hoe het straks gaat als ze weer wat ouder is.

Oh ja en vies? Tsja, met een huishouden met huisdieren heb je nou eenmaal meer werk om de boel schoon te houden. Wij zorgen er wel voor dat we elke dag stofzuigen en dweilen nu Emma ook op de grond komt. Dat vind ik wel zo fris met 3 honden die in en uit lopen en nogal wat verharen. Dat boxkleed is trouwens al niet meer genoeg, inmiddels rolt onze jongedame de hele kamer door haha. Dat wordt nog wat als ze gaat kruipen en zelf naar de hondjes toe kan! Wordt vervolgd dus denk ik..

Hoe doen jullie dat? Laten jullie je honden wel alleen bij je kinderen? Vond je het ook spannend in het begin?